Interview with David August

Interview with David August

Interview with David August

Exclusive

Editor Odisseas Panierakis
Sat 9 Apr 2016

Tell us your story. How did you get involved with music?
At the age of 5 I started playing the classical piano. Since then music has become my passion. This sounds like the typical story but it is the truth. I was already into trip hop stuff like Massive Attack or Portishead before I got into electronic dance music. The ‘clubby’ music then came at the age of 15 or 16, when I started going to the first parties. In the meantime, my brother came home with logic (a daw to produce music) and I instantly fell in love with all the opportunities it gave.

You have a pretty solid, unique and mature style in your productions. Do you believe that producers should have classical musical skills or just computing knowledge?
It’s not important, it might be useful and might help you but the things which count the most are talent and intuition. The thing I really admire about people without any background is that they let themselves go. They don’t know musical borders. Sometimes I am sitting on my keys, trying to find a theme for a new song and I fall into musical/classical structures I actually don’t want to have at the moment.

How did you decide to make the transition from pure electronic music to a more classic and low-tempo album such as “Times”?
I wanted to combine nearly all my musical inspirations up to now. Taking the tempo down and making more song- based tracks worked best for me.

Is it easy to follow your  musical instincts and still have the same fan base? Did you consider your choice to produce “Times” a risk?
I think every artist comes to a point where he has to discover himself further, and you might see it as a risk, but it is just honest. I don’t think someone should be afraid of showing what he's got. Producing dishonest music to avoid taking risks is not a way for me. I had to take this path.

You ‘ve been in the business since 2010, when you entered the Diynamic family. Is it difficult to adjust in a stressful career, where you have to travel all the time?
It is a question of time management and organisation. Due to my study I come to points where it ‘s hard to work both out well, so I try to focus on what might be more important at that moment.

Do you miss anything in order to live your dream?
I don’t know yet how my “living a dream” looks like. But I totally can’t complain at the moment. Everything is going very well and I am very happy now.

Which is the most amazing experience you had during the last couple of years, in which you became more popular as an artist? Is it the lifestyle we all imagine?
There were a couple of magic gigs that showed me how thankful I am to have people who support me with such amazing energy. Without them no artist would be where he is.

Finally, share with us your top 5 songs of all time.
That’s very difficult. And these tracks might be the first I have in mind but there are also other tracks which truly deserve to be in there. So I am gonna pick five tracks but with no order.

Pink Floyd - The Great Gig In The Sky

Grizzly Bear – All We Ask

Pär Lammers Trio – Somewhere Inside

The Beatles – While My Guitar Gently Weeps

J.S. Bach – Goldberg Variations

Interview with David August

Πες μας την ιστορία σου. Πώς αποφάσισες να ασχοληθείς με τη μουσική;
Στην ηλικία των 5 άρχισα το κλασικό πιάνο. Από τότε η μουσική έχει γίνει το πάθος μου. Μπορεί να ακούγεται κλισέ σαν ιστορία, όμως αυτή είναι η αλήθεια. Μου άρεσε ήδη η trip hop, όπως οι Massive Attack ή οι Portishead, πριν ακόμα ασχοληθώ με την ηλεκτρονική dance μουσική. Τα club ακούσματα ήρθαν στην ηλικία των 15 ή 16, όταν άρχισα να πηγαίνω στα πρώτα parties. Στο μεταξύ ο αδερφός μου είχε φέρει σπίτι ένα logic το οποίο ερωτεύτηκα αμέσως λόγω των δυνατοτήτων που έδινε στη μουσική παραγωγή.

Έχεις ένα πολύ συμπαγές, μοναδικό και ώριμο στυλ στις παραγωγές σου. Πιστεύεις πως οι παραγωγοί πρέπει να έχουν κλασική παιδεία και δεξιότητες, ή απλά επαρκή γνώση υπολογιστών;
Δεν είναι τόσο σημαντικό, μπορεί να είναι χρήσιμο και να σε βοηθά με κάποια πράγματα, όμως αυτό που μετράει περισσότερο είναι το ταλέντο κι η διαίσθηση. Αυτό που θαυμάζω στους ανθρώπους χωρίς (κλασικό) υπόβαθρο είναι ότι αφήνονται. Δεν γνωρίζουν όρια στη μουσική. Συμβαίνει κατά καιρούς να ασχολούμαι με τα πλήκτρα ψάχνοντας να βρω θέμα για ένα καινούριο κομμάτι και να καταλήγω σε μουσικές/ κλασικές δομές τις οποίες όμως κάποιες φορές θέλω να αποφεύγω.

Πώς αποφάσισες να κάνεις τη μετάβαση από την αμιγή ηλεκτρονική μουσική σε ένα περισσότερο κλασικό, low-tempo album όπως είναι το “Times”;
Ήθελα να συνδυάσω σχεδόν όλες τις μουσικές μου εμπνέυσεις και τα ερεθίσματα που έχω πάρει μέχρι τώρα. Το  να κατεβάσω το tempo και να γράψω κομμάτια περισσότερο βασισμένα στο τραγούδι δούλεψε με τον καλύτερο τρόπο για μένα.

Είναι εύκολο το να ακολουθήσεις τα μουσικά σου ένστικτα διατηρώντας ταυτόχρονα το κοινό σου; Αναρωτήθηκες ποτέ μήπως  η απόφασή σου να κάνεις την παραγωγή του “Times” ήταν ένα ρίσκο;
Νομίζω πως κάθε καλλιτέχνης φτάνει σε ένα σημείο όπου πρέπει να αναζητήσει και να ανακαλύψει περαιτέρω τον εαυτό του. Ίσως να το βλέπει κανείς ως ένα ρίσκο, όμως είναι απλά ειλικρινές. Πιστεύω πως είναι καλό να μη φοβάσαι να δείξεις αυτό που έχεις να δώσεις. Το να παράγεις μουσική χωρίς ειλικρίνεια προκειμένου να αποφύγεις το ρίσκο δεν είναι ο δικός μου τρόπος. Έπρεπε να πάρω αυτό το μονοπάτι.

Βρίσκεσαι στο χώρο από το 2010, οπότε και μπήκες στην οικογένεια της Diynamic. Είναι δύσκολο να προσαρμοστείς σε μια στρεσογόνα καριέρα η οποία σε υποχρεώνει να ταξιδεύεις συνεχώς;
Είναι θέμα διαχείρισης χρόνου και οργάνωσης. Λόγω των σπουδών μου υπάρχουν στιγμές που είναι δύσκολο να φέρω εις πέρας και τα δύο, οπότε προσπαθώ να επικεντρώσω σ’ αυτό που είναι μάλλον περισσότερο σημαντικό κάθε φορά. 

Χάνεις, σου λείπει κάτι προκειμένου να ζήσεις το όνειρό σου;
Δεν ξέρω ακόμα πώς είναι το «ζω το όνειρό μου» για μένα προσωπικά. Σίγουρα όμως δεν έχω παράπονο, για την ώρα όλα πάνε πολύ καλά κι είμαι πολύ χαρούμενος.

Από τα τελευταία χρόνια, μέσα στα οποία έγινες περισσότερο δημοφιλής σαν καλλιτέχνης, ποια εμπειρία ξεχωρίζεις ως καλύτερη; Είναι το lifestyle που όλοι φανταζόμαστε;
Υπήρξαν μερικά μαγικά gigs που με έκαναν να καταλάβω πόσο ευγνώμων είμαι για το ότι έχω ανθρώπους να με υποστηρίζουν με την καταπληκτική ενέργειά τους. Χωρίς αυτούς κανένας καλλιτέχνης δεν θα βρισκόταν εκεί που είναι.

Τέλος, μοιράσου μαζί μας το προσωπικό σου top 5 όλων των εποχών. 
Αυτό είναι πολύ δύσκολο. Και αυτά μπορεί μεν να είναι τα κομμάτια που μου έρχονται αυθόρμητα στο μυαλό, όμως υπάρχουν κι άλλα που πραγματικά αξίζουν να βρίσκονται στη λίστα. Οπότε θα διαλέξω πέντε κομμάτια, χωρίς σειρά προτίμησης.

Pink Floyd - The Great Gig In The Sky

Grizzly Bear – All We Ask

Pär Lammers Trio – Somewhere Inside

The Beatles – While My Guitar Gently Weeps

J.S. Bach – Goldberg Variations

Interview with David AugustInterview with David AugustInterview with David AugustInterview with David August